De wereld is er die beraamt
Ik zie een klein meisje verwachtingsvol
Foto’s van jaren geleden
Een toen met kostbaarheden
De speelplaats was je wereldbol
Toen spraken je ogen als kind
De tijden van toen hebben je gemaakt
Tot wat je nu bent, geraakt
Niet alles wat je zint
Ik zie ogen lief en zacht
Nog onbewust van wat de wereld bieden zou
Nu een nadenkende vrouw
Bewust met zeggingskracht
Toen spraken mensen op je in
Gaf gelijk, zoals een kind beaamt
De wereld is er die beraamt
Nu gevormd met elke dag een nieuw begin
‘Misvorming’ is je niet bespaard
Als opgroeiende jeugdige de diepste dalen zien
Toch heeft het toen misschien
Je dit voor veel bewaard
willem
Lia : | Zaterdag, juli 30, 2005 10:36 |
gelukkig fictief... knuf,Lia | |
Jannie Hoogendam: | Zaterdag, juli 30, 2005 10:33 |
En zo gaat dat in het leven...Verleden leert ons een les voor het heden xx Jannie |
|
Bieke: | Zaterdag, juli 30, 2005 10:04 |
Een mooie en gelijk een doordenker Willem Liefs en groeten aan Dick Bieke, |
|
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, juli 30, 2005 09:43 |
Het gedicht is prachtig, maar... X Annemieke |
|
hiljaa: | Zaterdag, juli 30, 2005 08:44 |
prachtig voelend gedicht! knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 30 juli 2005 | ||
Thema's: |