De moed die in mijn schoenen zakt
wanneer de grond onder me verdwijnt
Het druppen van de regen maakt plaats
voor de zon die weer eens schijnt
Het vuur dat mijn hart sneller laat kloppen
waardoor vlinders in mijn buik ontstaan
Schepen die langzaam moeten verdwijnen
maar rozen die nooit meer zullen vergaan
| liefs_il0nuh,,!: | Donderdag, juli 21, 2005 10:30 |
| heel mooi gedicht en ik begrijp t volkomen ik heb dat ook =P xx liefs_ilonuh,,! |
|
| Ton Rijkers: | Donderdag, juli 21, 2005 08:04 |
| Mooi en lief gedicht.. Groetjes, Ton |
|
| Auteur: Ing-E | ||
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||