Laat me even terug in de tijd
daar waar we samen stonden
zij aan zij
we genoten van elke seconde
daar waar de horizon oneindig bleek te zijn
daar waar je tranen huilt van verdriet
en het water enkel uit tranen bestaat
laat me daar even rust vinden in mijn ziel
want herinnering laten een schaduw
op een leeg gelaat
daar vullen ogen zich met tranen
omdat ik enkel maar de waarheid wil achterhalen
m@rcel: | Woensdag, juli 20, 2005 13:33 |
voelbaar mooi geschreven neem de tijd die je er voor nodig hebt. Knuffies m@rcl |
|
Dirk Hermans: | Woensdag, juli 20, 2005 10:29 |
neem je tijd het zal je goed om je verdriet te verwerken Liefs Dirk |
|
Niniki: | Woensdag, juli 20, 2005 10:25 |
Voelbaar verdriet heb je hier heel erg mooi neergezet. Knuffie Niniki |
|
sunset: | Woensdag, juli 20, 2005 09:59 |
Waarheid staat in je hart, jouw voel. En daar vind je het. Altijd. Mooi voelbaar treffend neergezet. Liefs en hele warme knuf / sunset |
|
jaŠky: | Woensdag, juli 20, 2005 09:24 |
Heel mooi jacy |
|
Renate-td-: | Woensdag, juli 20, 2005 08:49 |
Droefmooi, liefs Renate |
|
hiljaa: | Woensdag, juli 20, 2005 08:28 |
ook weer een prachtig droef gedicht! knufliefs--hiljaa-- |
|
Jannie Hoogendam: | Woensdag, juli 20, 2005 08:08 |
Dit is een kwetsbaar gedicht, maar oh zo mooi verwoord Liefs meis Jannie |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 20 juli 2005 | ||
Thema's: |