O wat ben ik bang
dat jij mij gaat verlaten.
Dat ik weer iets stoms doet,
dat jij mij gaat haten.
Ik vind het super
om bij je te zijn.
Het voelt heel vertrouwt,
het is gewoon heel fijn.
Iedere dag ben ik
weer super blij.
Je bent mijn vriendje,
je bent van mij.
Maar o wat ben ik bang
dat je mij gaat verlaten.
Ik hou van je,
je moet me niet gaan haten.
Ik zou je nooit
pijn kunnen doen.
Ik voel het warm worden
bij iedere zoen.
Bij iedere aanraking,
zoen of gebaar,
weet ik dat ik van je hou,
wist jij het maar.
Maar o wat ben ik bang
dat je mij gaat verlaten.
Is dit eeuwige liefde,
of ga je mij haten.
syllieme: | Maandag, juli 18, 2005 11:17 |
hej sunset Ik vind het fijn dat je me verbeterd om kleine foutjes. Gedicht moet perfect zijn als het om taal gaat. Je heb helemaal gelijk wat je daarover zei. Dat mag je altijd doen hoor, vind het alleen jammer dat je het niet kan verbeteren xxx |
|
sunset: | Maandag, juli 18, 2005 11:14 |
Angst is de slechtste raadgever en de uiteindelijke allesvernietiger. Mooi delend neergezet. Liefs / sunset PS: Gedichten is ook met taal bezeig zijn (voor mij toch). Dus (als tips) jammer van - stoms doet, = doe ipv doet - voelt heel vertrouwt = vertrouwd met een 'd' |
|
-wanhopig-kind-: | Maandag, juli 18, 2005 10:33 |
dat is een mooi gedicht. Mooi geschreven. Moi vertelt. Sterkte ermee. Ook al ken je me niet. |
|
Auteur: syllieme | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 18 juli 2005 | ||
Thema's: |