Ruimend tussen vroeger en nu
Een heel vorig leven
laat ik door mijn handen glijden
Ik moet zoeken en uitzoeken
het waren gelukkige tijden
Ruimend tussen vroeger en nu
het verdriet is wat gesleten
Gedachten gaan dikwijls terug
met de dood wordt niet vergeten
Ware liefde zal altijd blijven
nachten waren donker vol verdriet
Een schouder bied uitkomst
ik die weer slaap en nachten geniet
Toekomst staat voor de deur
helemaal overnieuw beginnen
Dus ruim ik oud, vergeten en versleten
alleen zo kan ik herinneringen winnen
Samen lopen we een nieuwe weg
je pakte mij bij de hand
Sluit langzaam de deur naar vroeger
op weg naar een ander levensland
enjaeva: | Maandag, juli 18, 2005 17:07 |
ik sluit me helemaal bij marcel aan prachtig mooi liefs en een fijne avond mij | |
m@rcel: | Maandag, juli 18, 2005 13:12 |
Prachtig mooi neergezet heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
Niniki: | Maandag, juli 18, 2005 11:13 |
PRACHTIG Remie, écht geweldig neergezet. Voelbaar verdriet en voelbaar geluk.........en dat alles in één gedicht! knuffie Niniki |
|
sunset: | Maandag, juli 18, 2005 10:19 |
Mooi. En zo integer. Ik wens jou, jullie het allerbeste. Liefs / sunset |
|
druppeltje: | Maandag, juli 18, 2005 10:04 |
heel erg mooi neergezet, liefs |
|
Dirk Hermans: | Maandag, juli 18, 2005 09:13 |
weer een prachtig top gedicht liefs Dirk |
|
Rien de Heer: | Maandag, juli 18, 2005 08:36 |
Prachtig verwoord Remie...echt heel mooi.... Groetjes, Rien. |
|