Ik heb mijn leed geleden
mijn eenzame strijd gestreden
Koud, bitter, tranen in overvloed
dat doet een mens geen goed
Jij pakte me bij de hand
en voerde mij door levensland
Alleen verdween en heet nu samen
een stukje geluk, hier een momentopname:
- - - - - - -
Door de uiterwaarden fietsen en genieten
achter een vlinder vangen, plaatjes schieten
Een ijsje eten en weer verder, ach mensen
wat kan iemand zich meer wensen
Jij kookt vandaag, op deze zondag
en ik ben het die ervan smullen mag
Een dag eenvoudig maar zo vol genot
de tijd gaat nu te vlot
We zitten buiten, kaarsjes flonkeren
samen kijken we naar de sterren
Stukje kaas, een glaasje wijn
wat is het leven zo toch fijn
Geen van beide heeft een verplichting
een diepe zucht geeft verlichting
We hebben voor elkaar gekozen
ons pad gaat eindelijk weer over rozen
Mogen we samen op deze manier
oud worden met veel plezier
Nog even zitten genieten, we gapen
gaan samen naar bed…lekker slapen.
remie: | Zondag, juli 17, 2005 22:09 |
en ook de leukere dingen komen aan bod, maar ik kan schrijven waar en wanneer ik wil, je kunt samen dingen doen en toch vrijheid hebben, ik leef graag samen maar dat is een keuze....liefs Remie | |
MayadeBij: | Zondag, juli 17, 2005 21:55 |
Nuja.. voor de ´ware liefde of hoe dat heet´ krijg je mij zelfs op de fiets (ik ga er echter vanuit dat hij leukere plannen weet te bedenken - maar dit geheel terzijde ;) Het doet me wat buitenaards aan allemaal.. (ik wil een man die zijn eigen leven heeft zodat ik schrijven kan.. :) (en de momenten die ik met hem zou delen heeft de wereld werkelijk niets mee te maken - weerloos bij een man zijn is 1, weerloos tegenover een man èn het universum.. mij niet gezien :) | |
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 17 juli 2005 | ||
Thema's: |