Kan geen commentaar verdragen
begin voor het minste te huilen
en toch blijven ze maar zagen
en nergens is er een plaats om te schuilen
Mag dan wel 24 jaar zijn
maar voel me zo niet
en het doet pijn
het doet verdriet
roep niet tegen mij
wees niet kortaf, kan het niet aan
hou het niet bij
loop gewoon allemaal naar de maan
Niemand begrijpt een volwassen kind
omdat het zo niet hoort
wat je er ook van vindt
zeg alsjeblieft niet dat het stoort
Zit het probleem in men hoofd dan
of loopt het ergens anders rond
weet dat ik het zelf niet verklaren kan
ik zit aan de grond
Vraag me niet hoe ik ben
kan ik niet verklaren
tenzij ik mezelf goed ken
wil ik gewoon het kind in men hartje bewaren
Diep vanbinnen
heel alleen
altijd herbeginnen
waar gaat het heen
Luister naar mijn hart
maar geen oplossing te bespeuren
dus voor mijn apart
gaat er nog heel wat gebeuren
Ik ga eronder door
zo diep, zo snel
wat ik niet zie of hoor
ziet misschien ooit een ander wel
***geschreven met een traan***
***gewoon omdat ik het niet meer weet***
***waar het ook heen zal gaan***
***is iets wat ik altijd vergeet***
**alles zelf oplossen is niet goed**
**want helpen doet het niet**
**ik houd echt de moed**
**maar blijf zitten met verdriet**
*soms is het verdrongen*
*maar dan plots verschijnt het weer*
*vaak heb ik huilend gezongen*
*maar eenzaam en alleen, zo gaat het iedere keer*