Elk woord van mij is
als een druppel die
even zeer verkoelend werkt als
de droefheid
in je ogen intenser maakt
en ik wil je geen pijn doen maar
hoe anders kan ik je verdriet wegnemen
Laat het gaan liefste,
laat mijn troost dieper reiken
dan een omarming en woorden
dieper dan de diepste dalen die
je in eenzame afzondering zonder
enig sprankje leven bezocht
Ik streel je hand, je haren
die op je voorhoofd plakken
kus de tranen van je wangen
voel hoe je rustig wordt
je lichaam beeft niet meer van
ingehouden verlangen om
jezelf te laten gaan
Je bent niet meer zo klein
zo nietig, je ogen
staan weer helder
je ziet mij weer.
Hou je me straks nog vast
vraag je me.
En voor het eerst
zie ik weer wie jij bent
Rien de Heer: | Dinsdag, juli 12, 2005 15:42 |
Mooi verhalend dicht.... Groetjes, Rien. |
|
sunset: | Dinsdag, juli 12, 2005 09:06 |
Meer proza dan poëzie. Maar bo zo warm mooi verwoord. Liefs / sunset |
|
m@rcel: | Dinsdag, juli 12, 2005 01:26 |
stilmakend.. slaap lekker m@rcel |
|
- Suus -: | Dinsdag, juli 12, 2005 01:06 |
Whow, dit is werkelijk prachtig geschreven.. liefs, Suus |
|
Benjamin de Rooy: | Dinsdag, juli 12, 2005 01:04 |
hoe heet ie? | |
Niniki: | Dinsdag, juli 12, 2005 00:39 |
slik....stil....... knuffie Niniki |
|
psych: | Dinsdag, juli 12, 2005 00:24 |
prachtig, liefs elze |
|
Nemesis: | Dinsdag, juli 12, 2005 00:22 |
Heerlijk geschreven, vol van gevoel en intensiteit, hier houd ik van. Liefs |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 12 juli 2005 | ||
Thema's: |