Maak ze los! Wat ik leef en ja,
je ligt me niet of wel, bestwil van de leugen
je bouwt in drie dimensies torens naar tanden
elke letter naar een letter
maar ik wil verfijnd zijn, schilderen met licht
en zelfs dat is maar de opzet die de wanorde verhindert

Kom, zegt de zon en ik wil geloven
want de molm zit in de onderbouw
en ik dacht al, dat is de blauwdruk van een luchtkasteel
maar m’n handen, ze verhouden te hard tot de inhoud

O m’n sprookje, ik heb je lief
altijd laat je tussen de regels alle dingen door
en door de omtrek van die bril
leer ik ooit wel weten
dat door de wolkenkrabbers de aanzichtkaart is verdwenen

O m’n sprookje, ik heb je lang gehekeld
om je paleizen van breekbaar glas
ik verweet je: je was gepost zonder opgepast
en toch, als ik ergens tegen aanliep
achteraf kon ik je waarderen

Kom, zegt de zon
maar door de redenaar is de ratio
en zo gaat ook de droom getekend door het leven
zo is de vrede maar het pardon van ik
en oorlog de hamerslag daarop
De prijs en het verdict, we kennen ze wel
maar ik wil nog niet aanvaarden dat ik sterven zal
Ik heb nog ijle hoop dat de mens...
dat blijft beter onuitgesproken
het verlangen is nog jong
het verlangen is een wankelend veulen
maar net als jammer
nog niet zo snel op been

Ik weet wel wat ik zeg
Ik zag de vogel in zijn nest
uitgeplukt en rillend aan de straatkant
vleugellam tussen steen en glas
Ik heb kruimels gebroken, maar niet gedeeld
Ja, ook mij treft de blaam in het hart

Kom, zegt de zon
maar de oproer wil niet kraaien
en ik, ik ben alleen maar satelliet
helder en naar de zender zuiver
een afgedankt model
waar geheimen wel of niet gebeuren

Ik weet wel wat ik zeg
Soms ben ik openhartig, maar enkel wanneer de wonde niet geneest
Ik maak geen tekening van de bolster die ik niet ben
Ik speel alleen de rol die zaligmakend is
want tragisch en komisch, dat kan ik dragen
in een wereld die lijnen trekt

Ik zal lachen en huilen op commando
als dat van mij een beter mens maakt
Ik geloof
ik ben op weg
met voet in de stap

net als jij heb ik mijn fouten niet vergeten
ik doe alleen alsof
en loop zelfs daar niet in
maar met de meewind mee
waar elkaar elkaar niet vertekent

Kom, zegt de zon
en je moet het gehoord hebben, voor je het geloven kan.