ik schreeuw ijzeren woorden
vloedgolven van koud verdriet
slechts een schaduwvlek weerspiegelt
het bloed onder de huid
handen zonder lichaam zweven
en sleuren de paarden mee
wat baten de katheders voor
het bloed onder de huid
echo's van kil staal klinken
smoren de akelige hemelsluizen
het onweer in de kiem, rest slechts
het bloed onder de huid
in de verte raast een trein kadavers
de sporen gillen over de brekende
kabels, kantelt de zandloper
het bloed onder de huid
[zoals slechts de mens
de hel maken kan]