Er rust een weemoed in de avond
zo tussen licht en schemering
een trage vloed van pijn komt nader
de zeerste van herinnering
van heel veel liefs dat werd verloren
ondergedoken in de tijd
maar het hart voelt telkens weer de sporen
en kent nog geen vergetelheid
want heel die trage vloed van pijn
draagt namen die mij dierbaar zijn
zo tussen licht en schemering zijn
zij in mijn herinnering
07-07-05
hiljaa: | Donderdag, juli 07, 2005 10:17 |
tussen licht en schemeringgelezen! knufliefs--hiljaa-- |
|
psych: | Donderdag, juli 07, 2005 08:23 |
heel mooi gedicht gr,,elze |
|
Lia : | Donderdag, juli 07, 2005 06:27 |
heeel liefdevol.. dragen in herinnering.. knuf, Lia |
|
m@rcel: | Donderdag, juli 07, 2005 01:08 |
Heel, heel mooi geschreven en graag gelezen trusten m@rcel |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 07 juli 2005 | ||
Thema's: |