Het was toen en ik
zag de vreugde als een mantel
rond je schouders
de glimlach langs je lippen
de stralen in je ogen verraadden mij
jouw woorden
en ik
weet niet hoe ik keek naar jou
maar voelde zwieren
van mijn lichaam en rende naar je
toe en was een beetje buiten adem
doordat ik me zo haaste
wist niet meer hoe
ik kijken moest niet meer
dan hoe ik keek naar jou
het was toen en ik
betastte zacht jouw mantel
herkenbaar fijn als mijn
zwieren van mijn lichaam
dansend of iets wat daar op lijkt
doordat ik je zo liefde
wist niet meer hoe
ik daar gekomen was niet meer
dan dat ik stond bij jou
en jij
leek heel anders of juist
helemaal zoals ik weet van jou
en je sloot me in jouw armen
sloot me in de wereld
van ons samen
wist niet meer hoe
ik zo verbonden was niet meer
dan dat ik daarvan houd