Gym - pijn - geheim
Gym,
gym is zo leuk,
maar...
De pijn,
de pijn in m'n knie.
Het is zo ondraagbaar,
het doet zo'n zeer.
Ik wil nog wel,
maar m'n knie wil niet meer.
Tranen,
tranen staan in m'n ogen.
Nog even en ik overstroom,
deze pijn,
het is te erg,
is dit soms een droom?
Moet ik echt stoppen met sporten?
Helemaal niet meer doen?
Nee, dat kan ik niet, nooit van m'n leven!
Zonder sport heb ik niets te geven.
De tranen,
ze rollen over m'n wangen.
Ik bijt op m'n lip,
veeg te tranen weg,
ik wil niet opvallen.
Niemand mag het zien,
ik draai me om en tel tot tien.
De pijn,
de pijn wordt als maar erger en erger.
Ik probeer het te verbergen,
ik wil niet dat iemand het ziet,
ik wil niet dat iemand het weet!
"Gaat het wel?" vraagt iemand,
antwoorden kan ik niet.
De docent,
de docent wordt er bijgehaald,
nu ben ik pas echt de l*l!
Hij weet er al van, hij weet het al.
Hij stelt dé vraag,
en ik?
Zit in de val.