Zoveel van alles
Tranen zitten me nog hoog.
Niet dat ik verdrietig ben..maar,
het was zoveel de afgelopen tijd.
Zoveel van alles.
Zoveel moois!
Teveel van alles.
Maar ik merkte het niet, ik ging gewoon door.
Mijn schouders dragen eventjes niet meer.
Ik heb jouw schouders even nodig.
Eventjes maar dan ben ik er weer.
Mijn spieren zijn gespannen.
Ik kan niet slapen.
Mijn hoofd is overvol.
Een mix van gevoelens.
Vol van zondag.
Zolang naar toe geleefd, zolang mee bezig.
Zovaak voor gebeden...het was best spannend allemaal
en nu...nu ben ik moe....en gelukkig en vol
en verward.
Tranen zitten hoog, maar ze willen maar niet komen.
Soms lukt het praten niet...en hou ik het maar voor me.
Omdat mijn woorden er niet zijn.
Het was zoveel de afgelopen tijd
Zoveel van alles...