Als een zachte warme bron
antwoord je op het kloppen
van mijn hart
als ik je in de verte zie staan
open ik mijn raam in stilte.
Als jouw hart roept naar mij
klopt het mijne harder
en ik kan niet anders
dan het antwoord laten geven
een mysterie trekt voorbij.
En als je weer verdwenen bent
en ik rust languit op de bank
vouw ik mijn handen voor mijn borst
alsof ik iets omvat
en druk een zachte kus
op mijn hand voelend
als jouw lippen.
En soms loopt het water over
als er weer iets te vergeven valt
of iets te verwerken wat niet
onder liefde valt.
en ik weet dan zeker
dat het niet alleen maar
stroomt voor mij.