De duivel is mijn draak
ik kerf de tak
van een gevallen eik
een arm der natuur
die eens naar de hemel wees
daar waar in stilte
wolken de wereld ronden
zoekend
naar een reden om tot aarde te huilen
elke groef die ik maak
is een vraag die leeft
ze zijn al uren
niet meer telbaar
wat weg vloeit
is niet mijn voel
maar de herinneringen
aan jaren van pijn
een engel zegt me steeds
maak van je tak een wandel stok
en trek de wereld in
kijk rond en leef
maar de anker
van mijn verleden is te zwaar
telkens als ik hem bijna boven heb
met laatste kracht
zorgt de duivel
net voor dat gewicht
wat ik niet dragen kan
en valt hij zeeen diep
een cirkel
waar ik niet uit kom
als ik niet eerst de demon
uit zwarte nacht
confronteer met mijn dromen
mijn zicht
in koers van roepend licht
in geluk van toekomst verlangen
***Wim****
hiljaa: | Vrijdag, juli 01, 2005 20:35 |
een levenscirkel! knuflkiefs--hiljaa-- |
|
sunset: | Vrijdag, juli 01, 2005 20:30 |
Wohw. Schitterend wim. En met respect stil gelezen. Liefs / sunset |
|
Deep Wishmaster: | Vrijdag, juli 01, 2005 18:32 |
diep onder de indruk... het verleden achter je laten is misschien wel een van de moeilijkste dingen die er zijn... mede omdat je het niet kan/mag vergeten... maar dat hoeft niet je verdere leven te verpesten!! sterkte&liefs, |
|
Sifra.K: | Vrijdag, juli 01, 2005 18:12 |
het leven kent : verleden heden & toekomst, als een van de 3 weg valt valt alles uit elkaar. Je moet het achter je kunnen laten en wanneer je het nodig hebt, het bij je hebben. Sterkte & liefs Sifra |
|
Lia : | Vrijdag, juli 01, 2005 17:46 |
het verleden kun je toch niet loslaten.. maar er mee leven zou wel fijner zijn... knuffies,Lia | |
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 01 juli 2005 | ||
Thema's: |