DE ZOEN VAN MIJN LEVEN
**********************
Als ik naar je gezicht kijk,
Als ik met mijn handen door jou lange blonde haren strijk,
Dan kijk ik je aandachtig aan,
Ik zie alleen nog jou staan,
Opeens begin je me te kittelen zodat ik oogcontact verlies,
Als je me niet omhelsd mag je zeker zijn dat ik zogoed als bevries,
Opeens komen je ogen zo groot als ik van je wegliep,
Ik had het niet gehoord dat je me nog achternariep,
Opeens stond er iemand voor mijn neus,
Wat moet ik doen had ik een keus?,
Opeens nam iemand me zo hard bij de handen, dat ik voelde dat het jou stevige handgreep was,
Ik dacht dat ik opeens zoveel verdriet in je ogen las,
Ik kon zo uit je ogen aflezen, "waarom ben je weggegaan?",
Ik lachte en zei, "je ziet me hier nu toch staan!",
Opeens nam je me koesterend vast,
Je haren dat je vanmorgend had gewassen waren nog steeds nat,
Ik ging een eindje van je staan en zei,"sins wannee...",
Meer kon ik niet zeggen,
het is zo moeilijk om uit te leggen,
Maar ik zal het proberen,
En ik zal me niet generen,
Ik...voelde...JOU
-fairytale