eenzaam en alleen wilde ik zijn
wilde geen mensen om me heen
en zeker nu niet
kan men geen flierefluit schelen
wat anderen erover denken
zij voel niet wat ik op dat moment dacht
wat er allemaal door me heen ging
duizend flachbacks achtereen
duizend woorden schoten door men hoofd
ik kwam er razend van en tergelijketijd had ik verdriet
kwou alleen zijn maar niemand die het toeliet
even een luchtje scheppen kon ook al niet
ik moest vechten om een drang tegen te houden
want ik had een belofte tegen mezelf gezegd
nog eenmaal maak ik hun trots
en dna zullen ze mij nooit meer terug zien