Eenzaam in een hoekje, een hoopje ellende
Dat verloren wat je dacht dat je kende
Je eigen ik, niet meer bereikbaar
Geen gevoel meer, niet herkenbaar
En dan vanuit het niets, kwam jij tevoorschijn
Je gaf me het gevoel dat ik er eindelijk mocht zijn
Je gaf me wat anders terug in plaats van de pijn
Je gaf me het gevoel van eigenwaarde weer
En ik liet de liefde binnenstromen weer
Maar jij liet me niet toe in je leven
Je was bang dat ik niet zoveel kon geven
Bang om elkaar aan te raken
Bang om samen niet die reis te kunnen maken
Een snerpende pijn door mijn hart
Een intense smart
Maar ook wetende dat we bij elkaar hoorden te zijn
Verbeet ik de pijn
Nu wonen we alweer 3 weken saam
Heel onvoorstelbaar, hoe snel dingen soms kunnen gaan
Maar het voelt nog steeds helemaal top
Mijn geluk kan niet meer op
Mijn gedachten zijn hele dagen bij jou
En ik weet, jij bent die waar ik van hou
Als ik in je ogen kijk
Voel ik me o zo rijk
Je hebt mijn wereld weer geopend
De zon is weer door gebroken
Alle liefde is door me heen getrokken
En de pijn met de noorderzon vertrokken