Mijn wolk.
Als ballerina in haar vlucht
Voel ik mij tot haar aangetrokken.
Dan slaak ik een heel diepe zucht,
Ik weet, dan wil zij mij verlokken.
Zij komt dan langzaam aangedreven,
Maakt eerst een keurige révérance
Dan gaat zij verder, hoog verheven
Graag vraag ik haar dan ten dans.
Soms in wollig azuurblauw
Lacht zij mij vriendelijk toe
Denk ik, lieveling kom weer gauw,
Haar aanwezigheid nooit moe.
Soms, ja het is onafwendbaar
Dan verzorgt zij een malse regen
O wolkje met je engelenhaar,
Ik ervaar dit als een zegen.
En als jij dan bij stadhuispoort,
Omfloerst door een satijnen bruidsjapon,
Dan weet ik dat je bij mij hoort,
Ben jij mijn eeuwig licht, mijn lampion.
Wanneer ik mij knielend voor je vlij,
Ik jou mijn liefde mag vertolken
Dan ben ik bij jou en jij bent bij mij,
Dan zijn wij beiden in de wolken.
6-6-2005
Lia : | Woensdag, juni 22, 2005 22:32 |
wow heeeeeeeeeeeerlijk.. ga dooooooooooooor.. hihi | |
m@rcel: | Woensdag, juni 22, 2005 12:39 |
Wat een geweldig mooi gedicht ik heb er van genoten Liefs m@rcel |
|
Niniki: | Woensdag, juni 22, 2005 10:55 |
Magnifiek!!! Goh, fictie? Nou ik zie het voor me hoor, jij, al hollend, achter het mooie wolkje aan.;-)) Heerlijk dit gedicht, erg graag gelezen. knuffie Niniki |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 22 juni 2005 | ||
Thema's: |