Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Daar lag hij met zijn ogen open
Daar lag hij met zijn ogen open
Ook zijn mond had men niet gesloten
Zo keek ik hem bij laatste blik aan
Een beeld dat nimmer meer zal vergaan
Het doodskleur reeds in hem gekropen
Kon alleen mijn verdriet vergroten
En alsof ik hem nu kon verstaan
Viel op koude hand een warme traan
De Paternoster toegestoken
Met ietwat wijwater begoten
Sloot hij nu de deur in dit bestaan
Waar hij alles voor ons heeft gedaan
Zo lag hij daar thans onbesproken
Als door een engel neergestoken
Omdat God het niet heeft toegestaan
Dat men euthanasie zou begaan
Reacties op dit gedicht
Vermeersch Jean-Paul vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
sunset
:
Woensdag, juni 22, 2005 12:18
Dit is een droef, rakende, integer mooievverwoording van jou.
Liefs en mijn genegenheid / sunset
hiljaa
:
Woensdag, juni 22, 2005 09:18
mooidroef neergeschreven
alsnog sterkte gewenst!
knufliefs--hiljaa--
Over dit gedicht
Auteur:
Vermeersch Jean-Paul
Gecontroleerd door:
bieke
Gepubliceerd op:
22 juni 2005
Thema's:
[Dood]
[Scheiding]
[Verwerking]