Vluchten…
Laat me hier weggaan…
Vluchten naar een plek hier ver vandaan…
Maar het liefst vluchten in jouw veilige armen…
Ik kan het even niet meer aan…
Brok in mijn keel…
Knoop in mijn maag…
Het komt wel goed…
Alleen niet vandaag…
Laat me snel vluchten…
Naar een veilig plekje…
Waar er geen pijn meer is…
Mijn eigen stekje…
Met een traan op mijn wang,
Vertrek ik diep in de nacht…
Zonder een spoor achterlatend…
Naar een plek waar het avontuur op me wacht…
*Rachel*
21-06-2005
-_-[sharon]-_-: | Vrijdag, juni 24, 2005 13:25 |
weglopen voor problemen helpt niet daar los je ze niet mee op en ze worden alleen maar erger... probeer er over te praten probeer het te uiten.. grtz xxx |
|
Longo Ornella: | Vrijdag, juni 24, 2005 10:27 |
Vluchten lijkt goed, maar is toch niet de beste oplossing volgens mij... Want je neemt eigenlijk het verdriet van binnenin jou gewoon met je mee! Sterkte lieverd! Voila, ik heb nu al je gedichten gelezen en op bijna allemaal gereageerd, echt een talent ben je!!! |
|
m@rcel: | Dinsdag, juni 21, 2005 20:38 |
Heel mooi geschreven Liefs en knuff m@rcel |
|
poky: | Dinsdag, juni 21, 2005 19:36 |
vluchten moet je niet doen beter de dingen uitpraten,heel mooi geschreven | |
Janette Scharenborg: | Dinsdag, juni 21, 2005 19:23 |
dan neem je alleen al je verdriet mee met vluchten, je kan nooit vluchten van jezelf, praten en nog meer praten, en bidden voor kracht naar onze Heer die in de Hemel is, veel liefs mama | |
Tom de Vries: | Dinsdag, juni 21, 2005 18:24 |
spannend gedicht, maar vluchten is nooit zo'n goede oplossing, denk aan het verdriet die je je familie daarmee aandoet... | |
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 21 juni 2005 | ||
Thema's: |