stil zitten op de stoep
wachten op de rust
geen rumoer en geen geroep
geen dwalende ogen die toch
keer op keer jouw kant uit staren
donkeren wolken verpakken
stilletjes de zon
de regen die langzaam valt
verpakken je tranen in een
deken van water.
je wacht en je kijkt
maar door een dikke waas
zie je niets
je hoopt en blijft
op die stoep.Op die stoep,
Waar langzaam de zon
weer uitgepakt wordt.
En de regen met je tranen
verdampen, zodat ze nooit zijn geweest.
Auteur: laartjem | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 21 juni 2005 | ||
Thema's: |