Het water neemt
maar geeft ook leven
ieder golfje dat zich speelt
vertrouwd op het heden
ware luchtkastelen op het strand
geen utopie
of zinspelen van het verstand
maar gebaard als prille fantasie
bouw ik wolken van reuze formaat
de zee zal me dragen
een hemel die schuilt
ik snel mij en verlaat
maar jou zal ik zeker vragen
om op mijn eiland te wonen
één zijn met de wind die huilt
we zijn van ver gekomen
dit wordt ons dromen paradijs
kom mijn liefste
we gaan voor altijd op reis
Psych
Lia : | Maandag, juni 20, 2005 21:50 |
heel mooi gedicht.. golven? ik zag slechts stromingen..en kanos die vastliepen...hihi.. | |
Lievelingetje45: | Zaterdag, juni 18, 2005 12:54 |
Super weer! Liefs |
|
m@rcel: | Zaterdag, juni 18, 2005 11:46 |
SCHITTEREND MOOI Gr, m@rcel |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 18 juni 2005 | ||
Thema's: |