Als de schaduw, donker en kil
van een reusachtige klauw
die zich dreigend boven
mijn zieltje verheft
zo voel ik me nu.
Ik werp de schaduw op
mijn eigen leven.
Het is te makkelijk om het
af te schuiven op
Het Onbekende, waarvan
we hopen,
(geloven)
dat het bestaat.
Verantwoordelijkheid
Maar in plaats van
mezelf te kennen
en toe te geven aan,
loop ik, ren ik weg
Vluchtend voor die schaduw
die me achtervolgd, aan me kleeft
Smekend om hulp
van Het Onbekende
maar dat ben ik Zelf