Gebroken masker
stilte van nu
neem me in je armen
draag me
naar eenhoorn land
naar daar waar mijn sprookje
kan en mag bestaan
ik ben moe
en slaap in rozen
geen engel
die mij wakker kust
als ik slaap
in een huis van getint kristal
ik vis in dromen
in een magisch meer
op zoek
naar mijn zilver vis
ik ving echter heilbot
die mijn ziel een wens beloofde
ik droomde door
waar hij in stilte werd vervult
de rozen
zuchten liefde
en ik ontwaakte
in wolken vol warmte
de wind
heeft me gedragen
in parels van tranen
tot de morgen
mijn masker brak
tot duizend scherven
de drempel van mijn leven
een naam gegeven
***Wim****
Bieke: | Zaterdag, juni 11, 2005 22:44 |
Deze raakt me lordje vind hem in één woord PRACHTIG ! Liefs Bieke, |
|
freakangel: | Zaterdag, juni 11, 2005 21:38 |
Wondermooi gedicht!!! liefs freakangel |
|
Janette Scharenborg: | Zaterdag, juni 11, 2005 20:41 |
gewoon schitterend, echt waar, veel liefs Janette | |
Lia : | Zaterdag, juni 11, 2005 14:52 |
geweldig staaltje dichtkunst.. graag gelezen.. knuf,Lia | |
*zwarte schaduw*: | Zaterdag, juni 11, 2005 14:16 |
een parel van een gedicht!! erg mooi. groetjes, zwarte schaduw |
|
sunset: | Zaterdag, juni 11, 2005 13:29 |
Dit is zo mooi (en bijna wat ik het liefste lees). Liefs en warme genegenheid / sunset |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 11 juni 2005 | ||
Thema's: |