Mijn leven!
Mijn leven hangt af van heel onaangename zaken,
zoals na het eten moeten braken.
Als dat niet lukt,
ga ik onder zoveel schuldgevoelens gebukt.
Laxatieven dan maar,
's morgens doet mijn buik dan wel heel raar.
Elke morgend zo ziek als een hond,
ookal doe ik dit mezelf aan, ik sta telkens weer verstomd!
Verstomd, over wat en hoelang een mens zoiets kan doorstaan,
want ik doe het eigenlijk om op die manier naast mama te gaan staan!
Het duurt zoveel langer dan ik dacht,
het is nu al weer enkele maanden dat ik op de dood wacht!
Ik weet dat ik het mezelf zoveel moeilijker maak,
het is net alsof ik tegen postitieve gevoelens staak!
Maar ik verdien niet om gelukkig te zijn,
waarom doet het leven me anders zo'n pijn?
Als het leven zelf me straft op die manier,
dan wil dat toch zeggen dat het leven me niet wil hier!
Stemmen en gedachten proberen proberen mijn hoofd te domineren,
ik moet mezelf gaan bezeren.
Ik zou willen vragen aan het leven: "Hoeveel is nu nog mijn schuld?"
want ik hou het niet meer vol, niets meer van geduld!
De vraag is hoe en wanneer,
of stel ik het weer uit tot een volgende keer...?
-GHM-
Auteur: Longo Ornella | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 11 juni 2005 | ||
Thema's: |