Ik was een gewone jonge, zoals al de andere
Ik voelde af en toe een gevoel, normaal
2 keer verliefd, dacht ik
toen kwam jij, we groeiden naar elkaar
sinds die dag, de eerste kus
is men hart gevuld met de liefde
voor het meisje dat ook verliefd is
maar niet op mij.
Het moeilijkste aan liefde is afscheid nemen
Van degene die je lief hebt,
En dat moet ik doen, werd me verteld
Ik heb al dagen, maanden geprobeerd
Maar zoals seconden, seconden blijven
En uren, uren
Blijft mijn liefde voor jou eeuwig duren.
Het gevoel dat ik heb elke avond,
Is een pijn, een pijn aan het hart
Zoals het krimpt in elkaar
Krimp ik en elkaar onder de dons
Tranen op men kussen, weeral
Steeds jouw stem die terug komt met dezelfde zin
“je moet het eens uit je hoofd zetten,
dat het nog iets gaat worden tussen ons!”
tegen mezelf zeg ik “laat ze met rust”
Maar ik kan het niet laten
Stuur een bericht,
maar je hebt liever dat ik niet stuur
bel eens,
Maar je hebt liever dat ik niet bel
Was het dan dat?
Een zomerse ervaring
Geen intens meer, geen contact
Maar ik heb een vraag voor jou,
Hoe kan je zeker weten dat
Degene die je graag ziet de ware is
Als je je gevoelens niet volledig loslaat?
(Voor mevr.(Liesbeth)De Hondt gemaakt)