Ken de duistere dieptes van mijn karakter
Tuimel door diepe gangen wormgaten van weemoed heen
Een droom dringt zich zelfs wakker aan me op
Maar ontwaken doe ik reeds alleen
Ik voel wanneer jij voelt wat ik voel
Of denk te denken aan momenten dat je aan me denkt
Welk een kwelling - wat een leven!
Vluchten is geen uitweg maar ik neem een voorsprong schat
Spreid mijn benen wijd en vlieg neerwaarts
Moedwillig pluk ik witte vleugels kaal
Uit vertwijfeling en angst en haat
Voor de Liefde en haar genadeloos in coma zijn
Breek mijn botten op de rotspunt
Vol het hart door, tanden uit de mond
Lig ik lachend op de koude grond
Met een middelvinger naar omhoog gericht
Morbide niet?
Ik moet zonder jou en wil het zo verdomde graag
Dat het mij een reden geeft te geloven
Dat het onnatuurlijk is om dit gevoel te onderdrukken
Wat doen ze in Hemelsnaam daarboven?
Slapen?
Geef mij nog een kans, eentje maar, weet je wel..
Ach fuck het hard / de duisternis / een schaduw ben ik
Langs de poorten van jouw hel ;)
Suzanne.: | Woensdag, maart 15, 2006 20:30 |
Ja, alsnog geweldig. [ hij stond op de beginpagina ;)] Liefs. |
|
huizer: | Zondag, juni 05, 2005 21:22 |
Als je wilt dat je dromen werkelijkheid worden, word dan wakker. Als je begrijpt wat ik bedoel. |
|
sergev2005: | Zondag, juni 05, 2005 20:15 |
Ik zit hier met een bartsende hoofdpijn! Toch zijn je gedichten nog steeds zo krachtig dat het die pijn overtreft. Liefs, Maya, een freakgenoot, Serge |
|
Fortune: | Zondag, juni 05, 2005 12:48 |
ghehehe.. leuk gedicht.. liefs, Samantha |
|
Janette Scharenborg: | Zondag, juni 05, 2005 12:39 |
prachtig mooi geschreven, raakt mij echt, ik hoop hem/haar ook. veel liefs Janette | |
sunset: | Zondag, juni 05, 2005 12:37 |
Alle thema's op jouw onnavolgbare wijze gevat in dit schitterend geschrijf. En ik heb - weer eens - ademloos gelezen. Liefs / sunset |
|