Ik heb er dikwijls gestaan
Ik heb er dikwijls gestaan
Waar het staal de hemel brak
En het zonlicht smalle strepen schaduw
over het groene gras liet gaan
Betonnen peilers de horizon leed aandeden
Twee oevers moesten immers samenvallen
Schepen baanden zich een weg
Daarachter het water spattent als kristallen
De overtocht in bootjes met eelt in handen
De langste dagen geteld bij het groeien van
Riemen nog getrokken door sterken
Doch de brug ze vorderde in het plan
Mijn rivier, ze ziet omhoog naar mij
‘t verkeer dendert, schuttingwoorden
En onder mij de brede oevers
Waar de stroom, mijn rivier, zich nooit stoorde
willem
psych: | Zaterdag, juni 04, 2005 22:13 |
prachtig weer Willem,gr,, | |
Lia : | Zaterdag, juni 04, 2005 22:01 |
prachtig zoals je ons beelden hebt laten zien.. knuf,Lia | |
Janette Scharenborg: | Zaterdag, juni 04, 2005 21:44 |
heel mooi geschreven, dikke knuffel Janette | |
hiljaa: | Zaterdag, juni 04, 2005 21:44 |
prachtig verwoord !mooi delend knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 04 juni 2005 | ||
Thema's: |