Het meisje..
Onzeker over haar bestaan..
De gevoelens waar ze geen raad mee wist..
Ze besloot te gaan snijden..
Niet wetend waarom..
De gevoelens, de pijn..
Het mes leek haar enige vriend te zijn..
Alles voelde ze..
Maar het mes, dat steeds dieper in haar sneed, kon ze niet voelen..
En nu..
Na een lange tijd..
Gebruikt ze haar ervaringen voor anderen..
Het mes is niet langer haar vriend..
Het is haar vijand..
De littekens blijven, de herinneringen ook..
Maar ze weet hoe ze ze moet gebruiken..
Ze heeft al veel anderen geholpen..
Ze zijn haar eeuwig dankbaar..
Ze is niet langer ontevreden over zichzelf..
Ze is weer wie ze ooit hoopte te zijn..