Wanneer de woordenstroom
abrupt zijn einde vindt
in de warme zon verdampt
en je als een lachend kind
achterlaat in triest gemoed
de laatste klank geschreven
haar nasmaak.. schrijnend zoet
Wacht de dam ongedurig
op verloren stuwing
van ongeboren zinnen
en ongehoord gevoel
dat wil lekken vanuit de pen
maar in ’t hart niet kan beginnen
Het is stampen op citroenen
om wanhopig wijn te maken
maar al gist het nog zo lang
het zal nooit goed smaken
Toch pers je
pijnlijk één voor één
lege zinnen, inhoud
hopeloos verloren
tot mismaakt dichtsel
doodgeboren
dat je vanuit een te vroeg sterfbed
duidelijk laat horen
Als je niks voelt dan de drang om te schrijven
en je ziet van te voren dat je alle noten gaat missen
ga dan niet koppig, tegen de wind in staan pissen
Fri..: | Maandag, mei 30, 2005 16:02 |
ghe:) ik vind jou goed ( even wat meer weer gaan lezen, want ik ben wat afwezig.. ) Liefs |
|
Mathilde: | Maandag, mei 30, 2005 11:29 |
hoewel tegen de wind in pissen voor mij wat lastig wordt (...) snap ik wel wat je bedoelt! sterk geschreven! liefs, mathilde |
|
Oorlam: | Maandag, mei 30, 2005 10:56 |
je kunt wat met woorden, mooi | |
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 30 mei 2005 | ||
Thema's: |