Ik bekijk hem op een afstand met ingehouden passie.
Zijn beeld indrinkend, elk detail is mij bekent.
O, kon ik maar bij hem zijn en hem mijn liefde verklaren.
Waarom kijk je niet teder in m'n ogen en zeg;
"Ik hou van jou".
Wat zij dit voor 'n gevoelens die me meesleuren
maar diepten van onbekentheid?
Lichaam je het me verraden, weet je niet meer wie ik ben?
Het ene moment ben ik vol vreugde,
het andere moment vol wanhoop.
Hij kent me niet en hij weet niet dat ik besta.
Hij weet niet dat alles in mij naar hem hunkert.
Het is een liefde die onbeantwoord blijft zonder begin.