Als mijn hand je raakt
in zachte sluimering
rusig slapend
zingen dromen
naar verloren land
slechts wolken
kunnen mij dragen
naar poorten
die mystiek gesloten zijn
tot kristal verworden tranen
draag ik met me mee
om ze achter te laten
in de schaal der vergetenen
mijn land
waar woorden niet tellen
harten niet voelen
en de ziel eindeloos mag denken
daar sterft de roos
die ik in handen draag
en aan de voeten leg
van een mystieke vriend
je naam zal slapen
niet je trots
die leeft verder
in mijn voelend hart
hoor de kruinen kraken
ze roepen je naam
de echo
zal eeuwig hoor baar zijn
als mijn hand je raakt
stilt mijn droom
beelden vervagen
maar zag nog net een blinkende traan
Wim Black Lord
lodi: | Zaterdag, mei 28, 2005 16:51 |
wow hoe jij met woorden speelt zegt mij zoveel... |
|
Lia : | Donderdag, mei 26, 2005 22:14 |
prachtig fictief dicht.. knuf,Lia | |
Annemieke van der Ven: | Donderdag, mei 26, 2005 21:23 |
Erg mooi... Liefs Annemieke |
|
Lievelingetje45: | Donderdag, mei 26, 2005 19:58 |
Super-schitterend neergezet! Liefs |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 26 mei 2005 | ||
Thema's: |