fuik
meer dan gisteren nog
beweegt mijn glimlach zich
als de stilte der hagedissen,
mijn lethargische woorden,
de sluiervissen,
noemt gij leniger
dan kourtisanen
woord voor woord
telkens ik u streel
breng ik u in de waan
dat mijn groene ogen
trouw en zacht zijn
als smaragden smarten
en gij en vogels
mijn beste vrienden
mijn leeuwendroefheid
is geen feniks maar een sfinks;
steeds meer onttrek ik u
aan het zicht van uw ogen,
veiligheid en vrienden.
gij merkt niet dat ik vaag word,
vredig en gevaarlijk
ge geeft u onder narkose
beweegt mijn glimlach zich
als de stilte der hagedissen,
mijn lethargische woorden,
de sluiervissen,
noemt gij leniger
dan kourtisanen
woord voor woord
telkens ik u streel
breng ik u in de waan
dat mijn groene ogen
trouw en zacht zijn
als smaragden smarten
en gij en vogels
mijn beste vrienden
mijn leeuwendroefheid
is geen feniks maar een sfinks;
steeds meer onttrek ik u
aan het zicht van uw ogen,
veiligheid en vrienden.
gij merkt niet dat ik vaag word,
vredig en gevaarlijk
ge geeft u onder narkose
Reacties op dit gedicht
| Kuijlemans F.: | Donderdag, mei 26, 2005 18:55 |
| Tijd is mij helaas schaars, in deze spaarzame minuten van vrijuit ademen lees ik uw woorden eerder dan het uitpuffen van de dagelijkse soelaas. En het bevredigd mij.. Dit weekend zal ik mij doen verblijden met de door uw geschonken linken, tot die tijd probeer ik deze rijm te herinneren als wonderlijk.. Met dank F. |
|
| MayadeBij: | Woensdag, mei 25, 2005 16:38 |
| Fijne gedachte wel (maar niet heus ;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: hebus | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||