Zonnestralen schijnen door de bomen
Een kreet slaakt door de stilte der bladeren
Het bos komt uit zijn ochtend gloren
Ik hoor iemand zachtjes naderen
Stap voor stap een druppel bloed
Zijn mes vastgegrepen in zijn hand
Het is niet erg wat hij doet
Hij doolt gewoon door het land
In de verte hoor ik de moordenaar die lacht
Zijn leven is een vlucht vol angst
Diep in bossen zoals deze wandelt hij zacht
Zijn moorden maken me het bangst
Hij is het, die onze levens wegneemt
Een keel oversnijdt of ons verhangt
Je houd hem niet tegen, wat je ook onderneemt
Want het is de dood waar hij naar verlangt