In mij moet wonen
Ik draai de hemel open met verlichte sterren
De dovende laat ik voor wat ze zijn
Ze verdwijnen in mijn schemering, ik laat ze vrij
Het aangename blauwe felle is mijn jachtterrein
De schorsen vallen van bomen, dienen nog
O water, ik kan je stroom niet vertragen
De Liefde is er die stromend wakend is
Ze gaat mij vaak voorbij, zij wil en kan niet vragen
Ik pak de zonestraal die zich vermeerderen kan
Maar houd ze open voor de donkere tonen
Mijn handen zijn er om te ontvangen
Zodat ook het grijze in mij moet wonen
willem
Lia : | Vrijdag, mei 20, 2005 22:43 |
zone straal? huh? pracht dicht .. liefs,Lia |
|
Irdana: | Vrijdag, mei 20, 2005 15:46 |
ademloos gelezen prachtig mooi verwoord met groet en fijn weekende Irdana | |
hiljaa: | Vrijdag, mei 20, 2005 14:46 |
prachtig...............! knufliefs--hiljaa-- |
|
Bieke: | Vrijdag, mei 20, 2005 09:10 |
Het grijs zal bij ons allen wel wonen denk ik, soms is het bijna zwart ;)) en de andere dag weer vol van kleurenpracht Liefs en knuffels Bieke, |
|
sunset: | Vrijdag, mei 20, 2005 08:35 |
Prachtig Willem, en weer een genot om te lezen. Liefs / sunset PS: Mag ik jou iets zeggen? De laatste zin ... Ik had ofwel 'Zodat ook het grijze in mij kan wonen' of 'Als ook het grijze in mij moet wonen' genomen. Maar dat ben ik hé. |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 20 mei 2005 | ||
Thema's: |