* Een afscheid... zonder een afscheid...Doet pijn...*
Nee, niet weer
Alstublieft geen tweede keer
Een tweede keer overleef ik niet
God, ziet U dan niet mijn verdriet?
Voor de tweede keer ziek in 8 jaar
Voor de tweede geen hoop meer
Het doet pijn nu,
nog zoveel meer dan toen
Het is omdat ik iemand heb leren kennen
We hebben nog amper aan elkaar kunnen wennen
Iemand die ik nooit heb gezien
Maar ik weet, het is meer dan een vriend
God heeft mij naar zich toegetrokken
Mij naar Hem kunnen lokken
Dat is waarom ik het accepteer
Maar verdriet, dat is er dit keer zoveel meer
Ik dacht dat ik niet veel had om achter te laten
Maar ik had niet in de gaten
dat een gesprek met jou
zoveel met zich meebrengen zou
Alle twee kennen wij veel pijn
Allebei kennen we veel verdriet
Zelfs met wat wijn
Vergeet je zulke dingen niet
Blijf aan mij denken
blijf een paar minuten per week aan mij schenken
Maar klamp je niet vast aan het verleden
Ga juist door, leef in het heden
Wees trots op jezelf, Anton
Denk aan hoe het met ons ooit begon
Geloof ieder woord wat ik gezegd hebt tegen jou
Vooral: er is niemand zoals jou
Ik begrijp het als je nu niet weet
Wat je moet de situatie aan moet
Ik hoop alleen dat je niet vergeet
Wat je allemaal met mij doet
Had ik het dan verborgen moeten houden?
Zou je me dan wel blijven vertrouwen?
Zou je dan achteraf wel gelukkig kunnen zijn
Zonder iemand, met heel veel pijn?
Jij zou een reden kunnen zijn
Om de hoop niet op te geven
Maar daarvoor heb ik teveel pijn
Het enige wat ik kan zeggen is: Dit was mijn leven...