Indien het leven één dagje mooier zou zijn
Zou ik het beleven in vreugde of in pijn ?
Want ik zag nog niet eens hoe mooi deze dag was
Omdat ik achterdochtig keek in spiegelglas
Zo bemerkte ik enkel mijzelf in het schrijn
Als ingesloten door een egocentrische lijn
En slechts al het negatieve kwam uit mijn jas
Trots dat jij mij al het positieve voorlas
Indien wij allen niet zo dachten aan het: “Mijn”
Maar ijverden voor een gelukkig samenzijn
Zonder enig onderscheid tussen kleur noch ras
Zouden wij de bloemen zien al tussen het gras
Dit gezegd zijnde is voor mijn vriend het refrein
Doch er is geen lied zonder: het mijn en het dijn
Geen refrein of er komt ook een strofe bij te pas
Geen liefde of geluk als men kiest voor ambras