Twijfels
zijn als onkruid
in het gras
als de kruimels in mijn jas
al bijna vier jaar
laat jij mij wachten
moet ik naar je smachten
blijf jij gewoon
bij je vrouw
blijf ik je trouw
ben je alles
wat ik heb
waar ik mijn zinnen
op heb gezet
ik word nu echt
een beetje gek
kom je echt
of heb je alleen een grote bek!
misschien
ben ik nu wanhopig
omdat ik je niet bij me heb
daarom zeg ik nu
voorlopig
ik zit gevangen in je web
ik heb geen keus
ik kies alleen voor jou
ook al krijg ik dan uiteindelijk
de deksel op mijn neus!
Klaes: | Dinsdag, mei 17, 2005 12:37 |
heftig mooi, Groet/Klaes |
|
Mathilde: | Dinsdag, mei 17, 2005 12:30 |
prachtige verwoording van een ellendige situatie! ben het wel met sunset eens: je zult toch ooit voor jezelf moeten kiezen. wacht niet te lang, het leven is kort! liefs en sterkte, mathilde |
|
sunset: | Dinsdag, mei 17, 2005 11:44 |
Zo pijnvol, warm-hopend verwoord. Liefde is soms inderdaad pijnlijk. Al moet je altijd - vroeg of laat - ook voor jezelf kiezen. Liefs (en knuf) / sunset |
|
kimW: | Dinsdag, mei 17, 2005 11:33 |
bondig en duidelijk! kimkus |
|
Auteur: Faun | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 17 mei 2005 | ||
Thema's: |