...Mijn leve...
Ik kan het niet meer verdragen,
ze blijft de hele tijd maar doorzagen.
Ik kan er niet meer tegen,
tegen het leven dat ik het gekregen.
Vaak komt er bij mij woede naar boven,
die bijna niet wil doven.
Van die woede komt pijn,
en dan vraag ik mij af --> kan het leven echt niet anders zijn??
Van die pijn komt verdriet,
en er is echt niemand die het ziet.
Dus nu niemand het ziet kan ik eindelijk verdwijnen,
en nooit meer terug verschijnen.
Ik zeg nu slaapzacht,
maar deze keer niet voor 1 nacht.
16 mei 2005
evelien