Voor mijn zus
Ik stuurde je een sms,
om te horen,
of je naar onze trouw zou komen,
2 dagen reageerde je niet,
tot ik er nog één stuurde,
je antwoordde,
maar het antwoord was niet zo fijn,
het antwoord deed pijn,
je had geschreven,
nee we komen niet,
het deed me veel pijn,
en iedereen zegt me,
het komt wel goed,
ik zeg hen dan wel dat het me niks doet,
maar het doet me wel iets,
het doet me zelfs veel,
ik krijg er tranen van,
omdat je niet op mijn huwelijk zal zijn,
en ik wou dat je erbij zou zijn.
Waarom blijf je toch zo boos,
kan je nu echt niet vergeven?
Het doet me zo’n pijn,
maar ik laat het niemand zien,
zelfs niet aan johnny.