als verdriet in het hart blijft bloeden
door een wond dat zich niet kan helen
waardoor pijn in het leven kan opspelen
zonder het ooit te kunnen vermoeden
ogen die te laat zijn met ontwaken
regendruppels vallen koud op het hoofd
zodat het hele lichaam totaal is verdooft
zonder dat je het bewust kan meemaken
dan is het wachten tot de zon zal schijnen
als een verloren race tegen de klok zijn tijd
die langzaam doortikt zonder erkentelijkheid
waardoor het verdriet zal moeten ondermijnen
want als je niet mee kan komen op termijn
gaat hoop op morgen in duisternis verloren
omdat geluk nooit en ter nimmer kan toebehoren
bij iemand die verdrinkt in het verloren zijn
Riann: | Woensdag, mei 11, 2005 21:44 |
Het enige wat ik hier mee kan is .....stil zijn....... | |
Mathilde: | Woensdag, mei 11, 2005 21:03 |
droevig maar erg mooi! heb het gevoel dat jij in je gedichten "groeit", ze worden steeds mooier! ik lees je graag. liefs, mathilde |
|
- Suus -: | Woensdag, mei 11, 2005 20:00 |
Ik ben er stil van, prachtig naar het einde gewerkt en een prachtig einde zelf! Liefs, Suus |
|
black cat: | Woensdag, mei 11, 2005 19:55 |
schitterend verwoord Bert... Liefs, dieuwy |
|
Klaes: | Woensdag, mei 11, 2005 19:52 |
Dijk van een dicht, Groet/Klaes |
|
Janette Scharenborg: | Woensdag, mei 11, 2005 19:48 |
heel erg bedankt, het is net of dit gedicht is voor mij geschreven, veel liefs |
|
Godsend: | Woensdag, mei 11, 2005 19:28 |
mooi beschreven! complimenten! | |
sunset: | Woensdag, mei 11, 2005 19:11 |
Droef voelend en overkomend gedicht. Mooi verwoord. Liefs (en warme knuf) / sunset |
|
Lijntje: | Woensdag, mei 11, 2005 19:10 |
*stilte* liefs karlijn |
|
Innerchild: | Woensdag, mei 11, 2005 19:09 |
Ik ben er een beetje van aangedaan, Bert! Heel mooi ! Liefs / Innerchild |
|
psych: | Woensdag, mei 11, 2005 19:05 |
een heerlijk gedicht om te lezen,maar ook met droef omringt en begrijpend en voelend,liefs,,,elze,,, | |
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 11 mei 2005 | ||
Thema's: |