Begrafenis van de levende liefde
Het regent
Natuurlijk, regent het
De boombladeren hangen stil
Houden hun adem in
Zwarte stoet nadert
Glanzende paarden
In vierspan
Kille rillingen van omstanders
Roerloos hart
Verborgen in satijn
Klopt niet meer
Zonder pijn
Gapende gat
Lonkt in bruine aarde
Niet zuchten
Geen verdriet
Dat zou het hart niet willen
Als ze gesproken zou hebben
Tijdens leven
Kort gebed
Over stof en wederkeren
Wederkeren, liever niet
Vleermuis kijkt toe
Vanaf een kale tak
Leegte vult zich met parels
Windstil
Hart is tevreden
De ongelijke strijd verloren
Voile verbergt gezichten
Man huilt nu
Maar is te laat
Treurwilg
Reikt met haar armen
Naar het veilige water
Barmhartig
Ruimhartig
Luchthartig
In rust