De denker
soms denk ik
waarom ben ik niet stil
ik klaag en treur
waar anderen het zwaarder hebben
maar zou mijn zwijgen helpen
zou mijn stilte troosten
ik denk het niet
iedere ziel heeft zijn verdriet
is niet een deel van verwerken
het zoeken
naar helen van pijn
hoe kan ik daar ooit een troost zijn
maar hoeft ook niet
een ieder verwerkt
in diepe stilte
zijn eigen verdriet
ik wens een arm
voor ieder die zich herkent
in diepe nacht
een slaap vol kracht
laat ons geloven
en elkaar beloven
er te zijn
als het even te zwaar zal zijn
Wim Black Lord
remie: | Vrijdag, mei 06, 2005 07:04 |
als je je tranen kwijt wil.....liefs Remie | |
Renate-td-: | Vrijdag, mei 06, 2005 00:38 |
Mooi mooi mooi | |
kim_zegt**: | Vrijdag, mei 06, 2005 00:33 |
Inderdaad, heel herkenbaar.. Mooi gedicht, en mooie gedachten! |
|
Innerchild: | Donderdag, mei 05, 2005 23:42 |
Denk jij maar ... klaag en treur jij maar ... schrijf jij maar ... want ook jouw schrijven loodst mij door een moeilijke periode heen. Liefs en een warme groet, Innerchild |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 05 mei 2005 | ||
Thema's: |