Doodse stilte
Doodse stilte
een stortvloed veroorzaakt
door stralende verlangens
een bloedrode tranenzee
verbreekt mijn stille gedachtes
zwervend over dode paden
verdrinkend in kolkende wateren
vliegend op zwarte onweerswolken
vallend in oneindig duistere dieptes
leegte raakt mijn huid
verteerd mijn binnenste
neemt controle over mijn lichaam
mengt zich door mijn bloed
gekluisterd aan een beeld
opgediept uit mijn herinneringen
het zet zich vast in mijn hoofd
niet in staat het los te laten
en in verloren stiltes
blaas ik mijn laatste adem
die hoop doet vervagen
en tijd doet bevriezen
Reacties op dit gedicht
| Inconsequente: | Zaterdag, augustus 03, 2013 17:15 |
| Indringend, herkenbaar. Heel mooi geschreven! |
|
| [Just*Me]: | Woensdag, augustus 31, 2005 16:54 |
| heej mooi geschreven echt mooi kom op ben er voor je XX |
|
| *naomi*: | Woensdag, mei 11, 2005 20:31 |
| ik had hem al gelezen, maar hijs prachtig :) QoeSjahhh je DushII Hea ! o wat zijn wij goed ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -Tamara- | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||