Je kijkt naar me
En ziet me huilen
Je vraagt wat er is
Maar raakt me niet aan

Het doet me zo’n pijn
Dat juist jij
Mij niet wil troosten
Dat maakt mij eenzaam
En alleen

Zo voel ik me
Terwijl jij naast me staat
Geen enkel woord van troost
Alleen een ijzige stilte

Je weet om wie ik verdriet heb
Dat ik niet wil loslaten
En me vastklampen
Aan dat kleine beetje

Je bent het er niet mee eens
En geeft mij de schuld
Ik ben de oorzaak en het gevolg tegelijk
Je legt me nog eens uit
Wat ik wel niet ben

Als je weg bent
Komen de tranen weer
Je snapt echt helemaal niets van mij
Ik begrijp het niet
Het klopt niet
En ik vraag me af
Of ik hier wel hoor

Of dit ooit een plek zal zijn
Waar ik me thuis voel
En me niet meer eenzaam voel
Want nu,
Nu voel ik me alleen