Dacht sterk genoeg te zijn
maar reeds bij de eerste vloed
verdween het als illusie
in het wilde water
bedolven door de golven
mijn zandkasteel
Wacht nu samen met de wind
op het moment van stilte
tot dan leef ik tijdloos verder
met een half oog
gericht op het teken
van mijn zandloper
om weer te starten met de bouw