Verlangen zo groot,
mijn passie zo bloot,
onvoorwaardelijk liefde voor jou,
maar liefde verdrongen naar binnen.
Daarom is mijn leven zo grauw.
Ik moet je liefde voor me nog winnen.
Maar hoe eraan beginnen?
Hoe krijg ik je zover mij te beminnen?
Ongelooflijke pijn ging al eens door me heen,
je liefde voor mij verdween
mettertijd en je onweek me.
Ik weet nog hoe je zei:
'Ik kan niet..'
Mijn hart smolt van verdriet,
maar nu weer komen die gevoelens naar boven,
gevoelens gewoon van plaats verschoven,
uit mijn hart en nu er terug in,
heeft liefde wel zin?
Een onbeantwoorde vraag,
voor mij nu even niet,
maar misschien later, heel gestaag,
als ze me ziet
staan en onze ogen in elkaar verdrinken,
mijn handen in de hare zullen zinken
en onze harten in elkaar versmelten..