lig in bed
uitzicht naar buiten
mensen om me heen
voel me slap, zwak, futloos
waarom laat mijn lichaam
mij in de steek?
na al die maanden vechten
heel die tijd pijn
heeft het niks geholpen
had weer beter willen zijn
mn hand wordt vast gepakt
kijk haar aan
wil wat zeggen...
t lukt niet
te zwak
wanhopig
sluit mn ogen
knijp in haar hand
voel de energie uit me lopen
het donker van mn gesloten ogen...
wordt steeds lichter
fel wit licht
komt op mij af
overal om me heen
voel me licht
lijk te zweven
pijn is verdwenen
slapheid is weg
open mijn ogen
kijk naar beneden
bekende mensen
om een bed
wat ligt daar?
dat ben ik!?!
al die mensen huilen
komen naar me toe
praten en troosten
zijn zo verdrietig
"mensen ben blij!"
ik ben weer beter!
zie jullie toch wel
beter nu zelfs
praat tegen mij
je kan het ook denken
ik ben niet echt weg
alleen mijn koppige lichaam
...
*anouska*
(gemaakt toen ik aan mijn tante lag te denken)